مون

In a way, you are poetry material; You are full of cloudy subtleties I am willing to spend a lifetime figuring out. Words burst in your essence and you carry their dust in the pores of your ethereal individuality.

و به نوعی، تو از جنس شعر هستی. مملو از ظرافت‌های تیره و سحابی که خواهان آنم تا عمری را برای فهم آنها بگذارم. کلمات در مقابل جوهر تو از هم می‌پاشند و تو خاکسترشان را از رخنه‌های فردیت اثیری‌ات به‌دوش می‌کشی.
(به امید آنکه یک روز بتوانم تو را عزیز‌ترینم، با بهترین واژگان، اینطور به کلمه بکشم.)

کافکا

-