دیروز عین. ازم پرسید قشنگ‌ترین قسمت‌های زندگیت کی بودن. یه لحظه جا خوردم. اینقدر مدام تو استرس و اضطراب  بودم این چند سال و اینقدر همه چیز برام سیاه بوده که مدت طولانی بود به این فکر نکرده بودم. الان با اینکه یه urge قوی منو از نوشتن درباره چیز‌های خوب نگه می‌داره ولی می‌خوام یکم بنویسم:

  • ویدیو‌های «با من درس بخون» و پومودور‌وهای یوتیوب واقعاً خوبن و من رو خیلی ذوق زده می‌کنن. از اینکه محتوا‌های درس خوندن اینقدر پیشرفته و منعطف و حمایت‌کننده‌ان خوشحال می‌شم.
  • ستون کتاب‌های نخونده تابستون رو مرتب کردم و از اینکه این همه کتاب خوب و نخونده و جالب دارم و زمانم هم برای خوندنشون بازه خوشحالم.
  • اینکه می‌تونم این تابستون درباره اسلام و زبان‌شناسی-عصب شناسی بیشتر بخونم خیلی خوبه.
  • اینکه می‌دونم آدم باهوشی هستم و مغزم توانایی پذیرش اطلاعات مختلف رو داره و اینکه غبار تعصب‌های نسل پیش من رو نگرفته و می‌تونم اطلاعات جدید رو بدون فحاشی و عصبانیت پردازش کنم من رو خوشحال می‌کنه. 
  • Gen Z به صورت کلی و تعلق بهش امید و خوشحالی منه. نسل جدید و جالبی که بهش متعلقم. نسل جنبش و خوبی با یه مقدار به اندازه‌ای بدجنسی و انسان بودن.
  • پادکست‌های «دورنما» و مدرسه تابستونی «انعکاس» واقعاً مطالب جالبی درباره مطالعات اسلام دارن که می‌خوام همشون رو پشت سر هم گوش کنم و بیشتر بدونم.

-